Epitafium wykonane zostało ok. 1600 roku w miejscowym warsztacie i ufundowane jeszcze za życia przez lekarza gdańszczanina Jana Joachima Posseliusa.[…]

Epitafium wykonane zostało ok. 1600 roku w miejscowym warsztacie i ufundowane jeszcze za życia przez lekarza gdańszczanina Jana Joachima Posseliusa. Jest ono pod względem architektonicznym bogato dekorowane, płaskorzeźbione, wykonane z czerwonego i czarnego wapienia, alabastru. W zwieńczeniu znajduje się półkolista płyta wykonana z czarnego wapienia, na tle której wykonane zostało alabastrowe popiersie zmarłego, z elementami złoceń i polichromii twarzy. Zmarły trzyma w rękach księgę oraz czaszkę, której mają znaczenie wanitatywne oraz nawiązujące do profesji zmarłego. W podwieszeniu epitafium umieszczony został alabastrowy, złocony herb zmarłego. Epitafium Posseliusa jest także pierwszym w Gdańsku, w którym podkreślono zawód zmarłego.

Wykonana na epitafium inskrypcja ma następujące tłumaczenie: „Zatrzymaj się przechodniu i poczytaj. Pytasz kim byłem, lepiej spytaj kim jestem. Jestem wielkim cieniem wielkiego lekarza. Miałem wrażliwą naturę, szczęśliwy los i sławę wynikającą z wiedzy. Z tego wszystkiego zadrwiła śmierć, gdy mnie zwiodła. O, niesprawiedliwy losie! Ja, który ofiarowałem życie wielu, sam zginąłem. Trzeba było odejść i wejść na ciemną drogę. Teraz czekam, jak tu za mną podążysz, co jest pewne. Kiedy i gdzie, to rzecz niepewna. Będziesz chciał jutro, a przyjdziesz dziś”.

Wykonane prace przy epitafium to: oczyszczenie powierzchni wapienia i alabastru, usunięcie resztek past woskowych, usunięcie przemalowań, doczyszczenie powierzchni oryginalnych złoceń
i zachowanej polichromii, uzupełnienie ubytków i scalanie kolorystyczne uzupełnień, retusz polichromii, retusz zachowanych złoceń, zabezpieczenie powierzchni i przywrócenie głębokiego odcienia polerowanego kamienia, nałożenie mikrowosku krystalicznego i  polerowanie powierzchni kamienia, uzupełnienie brakujących złoceń. W trakcie prac wykonano również rekonstrukcję brakującego obelisku.

Prace zrealizowano przy pomocy dotacji Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.