Na ślady istnienia i późniejszego zamurowania gotyckiej wnęki natrafiono w trakcie szeroko zakrojonych badań architektonicznych prowadzonych w kościele w 2019 roku. […]
Na ślady istnienia i późniejszego zamurowania gotyckiej wnęki natrafiono w trakcie szeroko zakrojonych badań architektonicznych prowadzonych w kościele w 2019 roku. Z uwagi na rangę odkrycia podjęto decyzję o usunięciu wtórnego zamurowania, osłonięciu wnęki oraz przeprowadzeniu niezbędnego zakresu prac zabezpieczających. Uporządkowano powierzchnię ściany okalającej wnękę – wykonano uzupełnienie ubytków tynku po odkrywkach architektonicznych. W samej wnęce usunięto z powierzchni tynku warstwy bitumicznej izolacji. Zdezynfekowano i wzmocniono strukturalnie osłabione partie tynków oraz uzupełniono warstwy tynku i ubytki warstw malarskich w obrębie łęku i tła wnęki. Zachowano partie oryginalnej polichromii w postaci malowanego w podłuczu wątku ceglanego oraz wzmocniono ujawnione w tym miejscu pęknięcie muru w łuku. Oczyszczono powierzchnię ceglanego parapetu wraz z uzupełnieniem brakujących spoin.
Wnęka stanowi obecnie miejsce ekspozycji obrazu Jezusa Miłosiernego.
