W pomieszczeniu wieży kościoła wykonana została drewniana okiennica przeszklona okrągłymi szybkami zwanymi gomółkami. Okiennica usytuowana jest pomiędzy dawną emporą i prezbiterium wypełniając zamurowany dotychczas i nieużytkowany otwór okienny. Jak wynika z przeprowadzonych w 2019 r. badań architektonicznych w wieży kościoła na wysokości 9,5 m zlokalizowano emporę pełniącą początkowo rolę kaplicy-oratorium. Była ona otwarta na korpus kościoła poprzez ostrołuczne okno, które zostało zamurowane jeszcze w okresie średniowiecza ok. 1370 r. z pozostawionym otworem zakończonym od góry łukiem odcinkowym. Otwór okienny zamykano drewnianą okiennicą mocowaną za pomocą dwóch rygli, po których zachowały się w ścianie otwory. Prawdopodobnie w XVII w. zrezygnowano z tego zamknięcia i zamontowano okienko z belką nadprożową drewnianą. Do kolejnych przekształceń doszło pod koniec XIX w. kiedy to zupełnie zrezygnowano z otworu okiennego i doświetlenia wieży. Otwór zamurowano i pokryto warstwą tynku. W takim stanie oglądaliśmy go do maja tego roku.

W pierwszej kolejności wykonane zostały prace przygotowawcze we wnętrzu wieży polegające na udrożnieniu zamurowanego otworu okiennego i demontażu wtórnych cegieł oraz naprawie zniszczonych partii muru, w tym zszyciu pęknięcia w łęku. Następnie w pracowni stolarskiej i pracowni witraży rozpoczęły się prace nad wykonaniem drewnianej okiennicy oraz okienka wypełnionymi okrągłymi szybkami. Okiennica została wykonana z drewna dębowego i pokryta farbą w kolorze intensywnie ciemnego brązu, prawie czarnym. Farba została nałożona w sposób transparentny pokazujący usłojenie drewna. Do przeszklenia użyte zostały ręcznie formowane okrągłe szybki – tzw. gomółki oprawiane tradycyjnie w ołów. Zastosowano szybki w kolorze zielonkawym.

Prace zrealizowano przy wsparciu Fundacji LOTTO im. Haliny Konopackiej oraz Fundacji Gdańskiej.