Polski Chór Kameralny zaprasza na koncert Ave Maria – O sacrum convivium pod dyrekcją wybitnego angielskiego dyrygenta Stephena Laytona.

Koncert odbędzie się w naszym kościele w sobotę, 11 czerwca, o godz. 19:30.

Stephen Layton, jeden z najwybitniejszych dyrygentów brytyjskich, autor wielu niezwykle starannych, niejednokrotnie nagradzanych nagrań, dyrektor Muzyczny Trinity College Cambridge powraca do Gdańska, by po raz 5. pracować z Polskim Chórem Kameralnym.
W tym roku artyści zaprezentują intrygujący, różnorodny program oparty na dwóch bardzo istotnych dla liturgii i muzyki sakralnej tekstach: „Ave Maria” oraz „O sacrum convivium”. Bogactwo muzycznego języka stosowanego na przestrzeni 500 lat przez kompozytorów takich jak Thomas Tallis, Giuseppe Verdi czy Arvo Pärt, przeplatać będą części stałe gregoriańskiej mszy O Aniołach.

PROGRAM

Kyrie (z Missa de Angelis, chorał gregoriański)
Arvo Pärt (*1935) Bogoroditse Djévo
Robert Parsons (ok. 1535–1571) Ave Maria
Gloria (z Missa de Angelis)
Giuseppe Verdi (1831–1902): Ave MariaQuattro Pezzi Sacri
Anton Bruckner (1824–1896): Ave Maria
Credo (z Missa de Angelis)
Siergiej Rachmaninow (1873–1943): Bogoroditse DjévoCałonocnego czuwania op. 37:
Sanctus/Benedictus (z Missa de Angelis)
Thomas Tallis (ok. 1505–1585): O sacrum convivium
Tomás Luis de Victoria (ok. 1548-1611): O sacrum convivium
Agnus Dei (z Missa de Angelis)
Olivier Messiaen (1908-1992): O sacrum convivium
Vytautas Miškinis (*1954): O sacrum convivium

WYKONAWCY

Polski Chór Kameralny
Stephen Layton – dyrygent

Bilety (20 zł – normalny / 10 zł – ulgowy) do nabycia w siedzibie Polskiego Chóru Kameralnego.
ul. Opata J. Rybińskiego 24 Gdańsk-Oliwa, tel. 58 552 41 73
oraz w miejscu koncertu na 30 min przed rozpoczęciem.

Stephen Layton to jeden z najbardziej cenionych brytyjskich dyrygentów ostatnich lat. Urodził się 23 grudnia 1966 roku. Od 2006 Jest dyrektorem muzycznym Trinity College w Cambridge, w 2010 został dyrektorem naczelnym i artystycznym orkiestry kameralnej City of London Sinfonia. Jest również założycielem chóru Polyphony, którym kieruje nieustannie od 1986 roku. W przeszłości był także głównym dyrygentem światowej sławy Nederlands Kamerkoor oraz pierwszym dyrygentem gościnnym Duńskiego Chóru Narodowego.
Layton współpracował jako dyrygent z wieloma znakomitymi orkiestrami, w tym m.in. z Philadelphia, Minnesota, London Philharmonic, London Sinfonietta, Royal Liverpool Philharmonic, Royal Scottish National, Britten Sinfonia, Northern Sinfonia, Academy of Ancient Music oraz wieloma angielskimi, szkockimi, irlandzkimi i australijskimi orkiestrami kameralnymi. W Angielskiej Operze Narodowej dyrygował Bachowską Pasją wg św. Jana (była to produkcja sceniczna uznanej Deborah Warner), a jego śmiała interpretacja epickiego, siedmiogodzinnego nabożeństwa wieczornego Johna Tavenera The Veil of the Temple, budująca całkiem nowy obraz brytyjskiej muzyki chóralnej, spotkała się z ogromnym uznaniem zarówno w Londynie (podczas koncertów The Proms) jak i w Nowym Jorku (podczas Lincoln Centre Festival).

W ubiegłym roku Stephen Layton koncertował m.in. z estońskim chórem Voces Musicales, przygotowując program z okazji 80. Urodzin Arvo Pärta, odbył również tournée z Nederlands Kamerkoor. Wspólnie z Orchestra of the Age Enlightment wykonywał bachowską Pasję św. Jana we Frankfurcie, w Paryżu i Londynie, zaś z chórem Trinity College Cambridge występował w Australii.
Wysoko ceniony za interpretacje muzyki współczesnej Layton prawykonywał kompozycje Pärta, Adesa i MacMillana. Imponująca dyskografia artysty (dla wydawnictwa Hyperion) obejmuje dzieła od Haendla i Bacha (na instrumentach z epoki) przez Brucknera, Pärta, Tavenera, aż do Pawła Łukaszewskiego i Erica Whitacre’a. Wiele z tych płyt otrzymało prestiżowe nagrody, w tym m.in.: Gramophone Award w Wielkiej Brytanii, Diapason d’Or we Francji, The Compact Award w Hiszpanii, Echo Klassik w Niemczech i pięć nominacji do amerykańskiej Grammy. Motety Karla Jenkinsa nagrane z chórem Polyphone dla Deutsche Gramophone spotkały się z doskonałym przyjęciem wśród krytyków i przez wiele tygodni utrzymywały się na pierwszym miejscu brytyjskich rankingów najlepszych płyt muzyki klasycznej. Podobny sukces osiągnęła American Polyphony, z utworami m.in. Leonarda Bernsteina i Samuela Barbera.