Rzeźby starannie oczyszczono, zdezynsekowano, wzmocniono strukturalnie, podklejono odspojone warstwy malarskie, usunięto 11 wtórnych warstw przemalowań odsłaniając dobrze zachowaną najstarszą warstwę opracowania malarskiego […]

Grupa Ukrzyżowania należy do jednych z najstarszych zabytków w kościele św. Mikołaja. Powstała w warsztacie gdańskiego rzeźbiarza Mistrza Pawła ok. 1500-1525 r. Stanowi przykład późnogotyckiej rzeźby polichromowanej i złoconej. Technika wykonania oraz sposób opracowania drewna lipowego wywołują ogromne wrażenie. Pogłębia to uczucie również fakt, że figury są ponadnaturalnej wysokości i mierzą prawie 270 cm. Na belce tęczowej znajduje się od strony prezbiterium napis: “Si exaltatus fuero a terra, omnia traham ad me ipsum. Joh XII, 32” (Gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie. J 12, 32), a od strony nawy: „O! Crux ave, spes unica” (O! Witaj Krzyżu, jedyna nadziejo).

Prace konserwatorskie przy Grupie Ukrzyżowania stanowiły duże wyzwanie dla wykonawców. Prowadzone były od 2008 do 2009 r. Rzeźby starannie oczyszczono, zdezynsekowano, wzmocniono strukturalnie, podklejono odspojone warstwy malarskie, usunięto 11 wtórnych warstw przemalowań odsłaniając dobrze zachowaną najstarszą warstwę opracowania malarskiego. Wykonano również uzupełnienia ubytków drewna, uzupełnienia złoceń i srebrzeń oraz warstw polichromii, a także miejscowe scalenia kolorystyczne.

Po wykonaniu prac konserwatorskich figury NMP oraz św. Jana trafiły na swoje miejsce i zostały ponownie zamontowane na belce tęczowej, z której usunięto je prawdopodobnie ze względów bezpieczeństwa pod koniec XIX w.