Jesteśmy grupą medytujących wspólnie chrześcijan, praktykujących zgodnie z tradycją Kościoła cichą modlitwę serca, w której uczymy się – w głębokim i skupionym milczeniu – odkrywać obecność Pana Boga w nas.
Praktyka tej modlitwy “pomaga człowiekowi dostrzegać Bożą obecność we wszystkim, co go otacza, i czuć się kochanym przez Boga mimo jego słabości. Choć jest odmawiana w duszy, w tajemniczy sposób promieniuje na cała wspólnotę. Według Ojców ta “mała modlitwa” jest wielkim skarbem i jednoczy wszystkich modlących się przed obliczem Chrystusa.” /Jan Paweł II, Przemówienie na audiencji generalnej 3 XI 1996 r./
Nasza praktyka medytacji
Kiedy medytujesz, bądź jak góra
Nieruchomo osadzona w ciszy.
Jej myśli zakorzenione są w wieczności.
Nie rób niczego, siedź, bądź,
A poznasz owoce płynące z modlitwy.
Kiedy medytujesz, bądź jak kwiat,
Zawsze skierowany ku słońcu.
Jego łodyga jak kręgosłup, zawsze jest prosta.
Bądź otwarty, gotowy przyjąć wszystko bez lęku,
A nie zabraknie Ci światła w drodze.
Kiedy medytujesz, bądź jak ocean.
W swej głębi zawsze nieporuszony.
Jego fale przypływają i odpływają.
Bądź spokojny w swym wnętrzu,
A złe myśli same odejdą
Kiedy medytujesz, pamiętaj o oddechu,
Dzięki niemu człowiek stał się istotą żyjącą,
Oddech od Boga pochodzi i do Boga wraca.
Zjednocz słowo modlitwy ze strumieniem życia,
A nic od Dawcy życia cię nie rozłączy.
Kiedy medytujesz, bądź jak ptak,
Śpiewający bez wytchnienia przed obliczem Stwórcy.
Jego pieśń wznosi się, jak dym kadzidła.
Niech i twoja modlitwa będzie jak gruchanie gołębia,
A nie poddasz się nigdy zniechęceniu.
/O. Jan Bereza, fragment Medytacja z Ojcem Serafinem /
Szczegółowy opis
Medytacja jest formą modlitwy indywidualnej, niedyskursywnej. Istotą wspólnej praktyki jest bycie w drodze z innymi. Pomaga nam w tym nasz rytuał, który wypracowaliśmy w trakcie wspólnych spotkań inspirując się regułą praktyki w Chrześcijańskim Ośrodku Medytacji w Lubiniu.
Medytacja odbywa się w prezbiterium Kościoła. Każdy z uczestników przed medytacją zdejmuje obuwie i staje przy wybranej przez siebie macie z poduszką lub krzesełkiem. Po wybraniu miejsca stoimy przed swoją matą i czekamy na uderzenie drewnianych „klapek”, aby się pokłonić, po czym siadamy na macie.
Cały cykl medytacyjny składa się z dwóch rund medytacji na siedząco, które trwają po 20 minut, oraz dzielącej je medytacji w ruchu.
Przed pierwszą rundą medytacji siedzącej, kapłan – nasz opiekun duchowy, rozbudza nasze serca do modlitwy krótkim wprowadzeniem, po nim następuje uderzenie w gong, co oznacza rozpoczęcie medytacji.
Medytacja w ruchu. O rozpoczęciu medytacji w ruchu informuje nas podwójne uderzenie w gong. Przechodząc do medytacji w ruchu z delikatnością wstajemy, po czym kłaniamy się i ustawiamy wokół mat w równych odstępach. Na dźwięk klapek bardzo powoli idziemy (step by step). W czasie trwania medytacji w ruchu utrzymujemy tą samą dyscyplinę i koncentrację, co w czasie siedzenia. Gdy usłyszymy dźwięk klapki szybszym krokiem wracamy na miejsce – stając przy swojej macie po usłyszeniu klapki kłaniamy się i siadamy.
Na zakończenie medytacji siedząc wypowiadamy szeptem Ojcze nasz i kłaniamy się na stojąco.
Sposób medytacji dla początkujących
Usiądź wygodnie, wyprostuj kręgosłup, przez cały czas medytacji siedź nieruchomo, jak to tylko możliwe. Bądź zrelaksowany, ale uważny. Oddychaj naturalnie, spokojnie, oczy możesz mieć półprzymknięte.
Powtarzaj w myśli proste modlitewne wezwanie. Opierając się na najstarszej chrześcijańskiej tradycji Modlitwy Jezusowej, w naszej grupie jako wezwanie proponujemy słowa: „Panie Jezu Chryste, Synu Boży, zmiłuj się nade mną, grzesznikiem”.
Słowo modlitewne ma za zadanie uspokoić tok twoich myśli, ponieważ problemem jest najczęściej twój własny umysł, który bardzo rzadko przebywa w chwili obecnej. Wypowiadając wezwanie porzucaj wszystko, aby doświadczyć prostoty, która jest wolnością od siebie, od własnych myśli i pragnień.
Modlitewne wezwanie powtarzaj w myśli szczególnie wtedy, gdy jakieś myśli lub obrazy będą narastać. Możesz powtarzać wezwanie w rytm swojego oddechu – wdech jako przyjmowania obecności i miłości Bożej, wydech jako oddawanie tego wszystkiego co ludzkie Bogu. Na wdechu wypowiedz słowa: „Panie Jezus Chryste, Synu Boży” a na wydechu: „zmiłuj się nade mną, grzesznikiem”. Jednak nie koncentruj się na rytmie, pozwól, aby rozwinął się naturalnie. Po prostu powtarzaj modlitewne słowo z wiarą i ufnością.
Kontakt z nami
Do wspólnej medytacji zapraszamy w każdą środę o godz. 19:45 w kościele św. Mikołaja w Gdańsku. Kościół zamykany jest po Mszy św. o godz. 19:00. Trzeba być trochę przed godz. 19:30 i wejść przez kościół do prezbiterium lub przez furtkę od ul. Pańskiej i kierować się wzdłuż parkanu aż do domku duszpasterskiego. Następnie przez domek należy wejść do prezbiterium. Osoby, które przyjdą później niestety nie dostaną się do środka.
Jeżeli chcesz dołączyć do grupy lub masz jakieś pytania napisz na adres: medytacja.
Opiekę duszpasterską nad grupą medytacyjną sprawuje o. Jacek Truszczyński OP.
Nasza Grupa należy do Lubińskiej Wspólnoty Grup Medytacji Chrześcijańskiej.
Wprowadzenie w praktykę medytacji.
Jak trafić do domku duszpasterskiego? Kliknij mapkę!
Lektury
Podstawowe
1. Maksymilian Nawara OSB, Oddychać Imieniem – o medytacji chrześcijańskiej, Wydawnictwo W Drodze, Poznań 2017
2. Maksymilian Nawara OSB, Dariusz Hybel, Medytacja. Droga Miłującej Obecności, Opactwo Benedyktynów, Lubiń 2019
3. Szymon Hiżycki OSB, Modlitwa Jezusowa – bardzo krótkie wprowadzenie, Tyniec Wydawnictwo Benedyktynów, Kraków 2016
Inne
4. Anonim, Obłok niewiedzy, Wydawnictwo W drodze, Poznań 2001.
5. Franz Jalicas SJ, Rekolekcje kontemplatywne, Wydawnictwo WAM.
6. Jan M. Bereza OSB, Medytacja z Ojcem Serafinem, Wydawnictwo W drodze.
7. Thomas Keating, Otwarty umysł, otwarte serce, Wydawnictwo W drodze, Poznań 2004.
8. Wilfrid Stinissen OCD i Mnich Prawosławny, Imię Jezus jest w tobie. O modlitwie nieustannej, Wydawnictwo W drodze, Poznań 2002.
9. Opowieści pielgrzyma, Wydawnictwo W drodze, Poznań 2005